Felci azmiyle 6 ayda yendi

Eskişehir’de damar tıkanıklığı sonrasında felç geçiren 65 yaşındaki Şahin Tekkaya, Fizyomer Terapia Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Tıp Merkezi’nde gördüğü 6 aylık tedavi sürecinde göstermiş olduğu azimle kurtuldu.

Eskişehir’de yalnız yaşayan 65 yaşındaki Şahin Tekkaya, ana atar damarın pıhtı atması sonrasında geçirdiği felçde sol tarafından güç kaybı ve konuşma bozukluğu yaşadı. Tek başına yaşadığı için bakımında zorlanan Tekkaya, azmi ile herkese örnek oldu. Yaklaşık 6 ayda kendi kendine yürüyor duruma gelen 65 yaşındaki Şahin Tekkaya, konuşmaya da başladı.

“Seansları aksatmadan devam etti”

Hasta hakkında konuşan Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Uzmanı Dr. Berrin Akpınar, hastanın kendilerine Eylül ayının başında geldiğini söyledi. Hastanın ilk geldiğinde kolunu kullanamadığını belirten Akpınar, “Yürüyüşü oldukça bozuktu, konuşması ve dengesi bozuktu. Biz kendisini iyice değerlendirdik ve rehabilitasyon programımızı oluşturduk. Hastanın katılımı burada çok önemli, seanslarını hiç aksatmadan devam etti. Zaten bu inmelerde, beyin felçlerinde ilk 6 ay rehabilitasyona bağlı kalmak çok önemlidir. İlk 6 ayda beyindeki toparlama çok daha hızlı olur dolayısıyla bu dönemde rehabilitasyona devam etmenin hasta üzerinde çok büyük etkisi vardır. Fizyoterapistlerin de çok büyük katkılarıyla Şahin beyi bugünlere getirdik. Elini çok kolay kullanabilir hale geldi, yine kol gücü çok arttı, yürüyüşü ve denge kaybı düzeldi, daha bağımsız halde hareket edebilir hale geldi. Şahin bey çok çalışkan dediğimiz hasta gurubundan, ne yapmasını söylersek evde harfiyen uygular. Fizyoterapist arkadaşların verdiği ev programları evde uygular burada yapılanlarla kalmamak için.Hem fizyoterapist ve hemşirelerden oluşan fizik tedavi ekibinin çalışmalarıyla, hem de kendi çabasıyla hastamız bugüne geldi. Günlük yaşamında hemen hemen her türlü günlük yaşam aktivitesini kendi başına yapabiliyor artık” dedi.

“Geldiğimde yürüyemiyordum, konuşamıyordum”

Kısa sürede azmi ile iyileşen Şahin Tekkaya ise, şunları söyledi:

“İlk zamanlar ben ’A’ bile diyemiyordum, yürüyemiyordum. Terapistimin çok emekleri var sağ olsun, bana talebe gibi ders verdi. Her gün geldiğinde de hareketleri yapıp yapmadığımı soruyorlardı. Yapmadığımı hemen anlıyorlar. Bu zamana kadar çok güzel bir biçimde abi- kardeş gibi geldik. Ben memnunum. Ameliyat oldum ben ilk ameliyat olduğumda sondalar vardı, burnumda borular vardı. Hiç yürüyemiyordum, konuşamıyordum. Ama şimdi bağımsız bir şekilde yürüyebiliyor ve konuşabiliyorum.”